Insulineresistentie is veelal dé oorzaak van vele chronische welvaartziekten.

Insulineresistentie leidt tot een verminderde respons van het lichaam op insuline, het hormoon dat verantwoordelijk is voor het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Dit gebrek aan gevoeligheid voor insuline heeft gevolgen voor het metabolisme, de energiehuishouding en het functioneren van verschillende lichaamssystemen. Door de verstoring van de insulinerespons kan insulineresistentie leiden tot aandoeningen zoals type 2 diabetes, hart- en vaatziekten, obesitas en andere gezondheidsproblemen. Het begrijpen en aanpakken van insulineresistentie is van cruciaal belang voor het bevorderen van de algehele gezondheid en het voorkomen van chronische ziekten.

20 Nov, 2023

Eerdere studies hebben aangetoond dat insulineresistentie (IR) bijdraagt aan de ontwikkeling van – en een slechte prognose heeft voor – verschillende chronische ziekten, waaronder diabetes, obesitas, polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), hypertensie, hart- en vaatziekten, nierziekten, niet-alcoholische leververvetting (NAFLD), psoriasis en verschillende vormen van kanker. Recente onderzoeken hebben een verband aangetoond tussen IR en veroudering, waarbij een hogere mate van IR geassocieerd is met een hogere biologische leeftijd.

Deze studie, gebaseerd op data uit de National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) tussen 1999 en 2018, richtte zich op 101.316 deelnemers van twintig jaar en ouder, zonder ernstige ziekten of medicatie die van invloed is op insuline-, glucose- of vetstofwisseling. De onderzoekers berekenden de insulineresistentie via de Homeostasis Model Assessment of Insulin Resistance Index (HOMA-IR-index), op basis van het nuchtere bloedglucosegehalte en nuchtere insulinegehalte in het bloed. De biologische leeftijd werd vastgesteld aan de hand van acht indicatoren, waaronder C-reactief proteïne (CRP), serum creatinine, serum totaalcholesterol, serum alkalische fosfatase, de Hb1Ac, serum albumine en de systolische bloeddruk. De biologische leeftijd is een maatstaf die de fysiologische en functionele prestaties van een individu weergeeft, in tegenstelling tot de chronologische leeftijd die enkel de tijd sinds geboorte weergeeft.
De analyse bracht aan het licht dat hogere niveaus van IR correleren met een toename in biologische leeftijd en een verhoogd risico op versneld ouder worden. De onderzoekers vonden dat een hogere HOMA-IR geassocieerd wordt met een hogere biologische leeftijd. De wetenschappers wijzen op mogelijke verbanden tussen IR en processen zoals oxidatieve stress, telomeerlengte en het mTOR-pad, om de geobserveerde relatie tussen IR en versneld ouder worden te verklaren.

De interactie tussen insulineresistentie, telomeerlengte en oxidatieve stress is onderdeel van het verouderingsproces en het ontstaan van diverse ziekten. Verkorte telomeren worden geassocieerd met veroudering en leeftijdsgerelateerde ziekten. De lengte van telomeren houdt verband met de mate van oxidatieve stress. Insulineresistentie is nauw verbonden met oxidatieve stress. Onderzoek heeft aangetoond dat hogere niveaus van insulineresistentie gepaard gaan met verhoogde oxidatieve stress in het lichaam. Dit kan leiden tot ontsteking en schade aan cellen, waardoor insulineresistentie verder versterkt wordt en het risico op leeftijdsgerelateerde ziekten toeneemt.

De Engelstalige publicatie kunt u hier teruglezen.

Bronvermelding:
Yang, H., Gong, R., Liu, M., Deng, Y., Zheng, X., & Hu, T. (2023). HOMA-IR is positively correlated with biological age and advanced aging in the US adult population. European Journal of Medical Research, 28(1), 470.